کاربردهای کارت اسمارت

کارت های هوشمندی چون کارت ملی، کارت شناسایی، کارت سوخت، گواهینامه رانندگی و کارت بانکی همگی مدارکی مهم برایمان هستند و حفظشان برای ما اهمیت فراوانی دارد. هنگامی که یک کارت هوشمند را برای مدت زمان طولانی دارید، گاهی اوقات نگهداری آن در وضعیت مطلوب سخت است. وجود شرایط نامطلوب می تواند کارت شما را تحت تاثیر قرار دهد به گونه ای که نتوانید از تمام قابلیت های آن استفاده نمایید. بنابراین شما باید کارتتان را در یک نگهدارنده مناسب حفظ نمایید. در صورتی که از یک محافظ با کیفیت استفاده نمایید می توانید اطمینان حاصل نمایید که کارت در شرایط خوبی قرار دارد و علاوه بر حفظ آن از آسیب ها طول عمر آن را نیز افزایش می دهد. در صورتی که تمام نکارت زیر را رعایت نمایید می توانید اطمینان حاصل کنید که کارت های شما در هر وضعیت امن و ایمن نگه داشته می شوند.

دلیل اهمیت نگهداری از کارت هوشمند
همه ما می‌دانیم که کارت‌های شناسایی فقط به یک مدل خاص محدود نمی‌شوند و از یک جنس خاص هم برای ساخت آنها استفاده نمی‌شود. برخی از این کارت‌ها از نوع پی وی سی هستند و برخی نیز از جنس مقوا هستند. در این بین کارت‌هایی به صورت ترکیبی از مواد مختلف هم در بازار وجود دارند که شرایط نگهداری از کارت را کمی پیچیده می‌کند. اما در هر صورت نگهداری از این کارت‌ها با اهداف زیر انجام می‌گیرد:

1.افزایش طول عمر کارت و جلوگیری از تأثیر شرایط محیطی بر روی آنها
2.جلوگیری از تأثیر رطوبت بر روی کارت‌های مقوایی
3.امکان استفاده راحت‌تر از کارت‌های شناسایی برای ارائه و احراز هویت
4.مراقبت از چاپ سطح کارت به منظور جلوگیری از پاک شدن اطلاعات
5.جلوگیری از تجمع مواد آلاینده بر سطح کارت و تأثیر منفی در عملکرد مغناطیسی
6.از اعمال فشار فیزیکی به کارت و شکستن آنها
7.جلوگیری از گم شدن کارت

مردم تمایل زیادی به دیدن کارت شناسایی و شناختن طرف مقابل خود دارند، و از طرفی یک کارت شناسایی مانند کارت پرسنلی یا کارت دانشجویی می‌توانند محور برنامه شناسایی قرار گیرند. بنابراین نگه‌داشتن کارت و قرار دادن آن در معرض دید بقیه بسیار مهم است. روش‌های نگهداری هر یک از این کارت ها با یکدیگر متفاوت هستند و به همین دلیل انواع مختلف نگهدارنده کارت هوشمند در بازار وجود دارد که در این مطلب آن ها را معرفی کرده‌ایم.

روش‌های نگهداری از کارت هوشمند
روش‌های مختلفی برای حمل کارت های اسمارت وجود دارد و انتخاب هرکدام از این روش‌ها تابع پارامترهای مختلفی است. به‌عنوان‌مثال، نوع کارت، اندازه کارت، وزن کارت، وضعیت شغلی شما و مواردی مثل تردد شما در موقعیت‌های مختلف می‌توانند در انتخاب نحوه حمل آن تأثیرگذار باشند.

به طور کلی سه شیوه رایج برای حمل و نگهداری کارت هایی مانند کارت پرسنلی و شناسایی وجود دارد. استفاده از جاکارتی - گیره کارت - بند گردن آویز

هر یک از این محصولات به اقتضای وضعیت کسب‌وکار مورداستفاده قرار می‌گیرند. در ادامه به معرفی و کاربرد هر یک می پردازیم.

• بند گردن آویز
  اگر قصد دارید که کارت شناسایی خود را بیشتر در معرض دید قرار دهید، یا قصد دارید برند شرکت خود را بیشتر تبلیغ کنید، استفاده از گردنبند بهترین راه ممکن است زیرا این گردنبند همانند یک بیلبورد کوچک عمل می‌کند. استفاده از گردنبند بسیار راحت است و در کارهای روزمره حالت مناسبی دارد. زمانی که استفاده شما از گردنبند طولانی‌مدت باشد به آن عادت خواهید کرد و مشکلی ازلحاظ احساسی نخواهید داشت. این گردنبندها مشکل خاصی ایجاد نمی‌کنند و به لباس نیز آسیب نمی‌رساند. اما اگر شما از کسانی هستید که فعالیت شما زیاد بوده و مجبور هستید زیاد خم شوید و با دیگران زیاد صحبت کنید، استفاده از گردنبند توصیه نمی‌شود. معلمان ابتدایی، پرسنل اورژانس و پرسنل پزشکی کسانی هستند که وضعیت شغلی مشابهی دارند و نیاز دارند ضمن کار زیاد، مکالمه زیادی هم داشته باشند، پس بهتر است با گردنبند خود حواس آنها را پرت نکنید.

• جاکارتی
  جاکارتی یا کارد هولدر (Card Holder) یکی از محبوب‌ترین و بهترین راهکارها برای نگهداری از کارت شناسایی و سایر کارت‌های رایج در بازار است. اصولا با توجه به اینکه فلسفه استفاده از کارت‌ها با یکدیگر متفاوت است، روش‌های استفاده از آن ها نیز با یکدیگر متفاوت بوده و روش نگهداری از آنها نیز با یکدیگر متفاوت است. اینجاست که انتخاب جاکارتی و روش نگهداری از کارت شناسایی به نوع کارت و نحوه استفاده از آن بستگی دارد. اگر شما از کسانی هستید که در محیط فعال کار می‌کنید و آلودگی‌های زیست‌محیطی زیادی در اطراف خود دارید، استفاده از کاور کارت بهترین گزینه برای شما محسوب می‌شود. جاکارتی درواقع یک مانع حفاظتی بین کارت و دنیای بیرون است که کارت را از آسیب گردوغبار، آب یا مواد شیمیایی حفظ می‌کند و می‌تواند طول عمر کارت را افزایش دهد. استفاده از قاب کارت در سازمان‌های دولتی و سایر نهادهای امنیتی بسیار رواج دارد.

• گیره کارت
  اگر به دنبال یک راه‌حل ارزان‌قیمت و درعین‌حال محکم و ثابت هستید، می‌توانید از گیره‌های کارت که به صورت فلزی و پلاستیکی در بازار موجود هستند، استفاده کنید. این گیره‌ها از یک تکه فلز یا فنر ارزان ‌قیمت تولید می‌شوند و کارت را به شکل مناسبی حمل می‌کنند. البته نمونه‌های پلاستیکی این گیره‌ها نیز تولید شده است که طول عمر کمتری دارند ولی قیمت آن ها بسیار کم است. گیره‌های فلزی یک راه‌حل مناسب برای کسانی هستند که به دنبال یک راه ظریف برای شناسایی خود هستند و در عوض سعی دارند حواس دیگران را پرت نکنند. گیره‌های فلزی نسبت به گردنبند کمتر دیده می‌شوند و هنگام صحبت طولانی‌مدت مشکلی برای شنونده ایجاد نمی‌کنند. بنابراین پزشکان، معلمان و پرستاران می‌توانند از این گزینه استفاده کنند.

جمع بندی

در انتها باید این نکته را متذکر شویم که روش‌های مختلف نگهداری از کارت شناسایی اصولا بر مبنای نوع کارت و نحوه استفاده از آن انتخاب می‌شوند. بنابراین کسانی که به دنبال طرح‌های فانتزی هستند، می‌توانند از گردن آویز استفاده کنند و افراد رسمی هم باید از کیف مدارک کمک بگیرند. برای شناخت بهتر این نگهدارنده ها می‌توانید مقاله معرفی مهمترین نگهدارنده کارت هوشمند را مشاهده نمایید.

کارت های هوشمند بانکی در جهان امروز یکی از ملزومات زندگی محسوب می شوند که کاربردهای خود را بصورت محسوسی نمایان کرده اند و در همین راستا در این مطلب قصد داریم انواع مختلف کارت‌های اسمارت بانکی و نحوه چاپ این کارت ها را به شما معرفی نماییم.

کارت های بانکی در انواع گوناگونی وجود دارند و هر یک از آن ها دارای کاربرد خاصی هستند. چاپ کارت بانکی بر روی کارت های پلاستیکی که از PVC (پلی وینیل کلراید) ساخته شده است صورت می گیرد. این نوع کارت ها بسیار با دوام هستند و مقاومت زیادی در برابر سایش و خم شدن دارند و به خاطر اینکه از پلاستیک تولید شده اند در برابر نم و رطوبت و تعریق نیز استحکام بالایی دارند. کارتهای بانکی با توجه به اینکه استحکام بالایی دارند از عمر طولانی برخوردار هستند و به زودی از بین نمی روند و معمولا تا مدت زمان انقضای کارت نیازی به تعویض آن ها وجود نخواهد داشت. به لحاظ تکنولوژی در کارت‌های مغناطیسی تنها اطلاعات عمومی کاربر مانند نام و شماره کارت وجود دارد، اما روی کارت‌های هوشمند، پردازشگر و حافظه امن وجود دارد و به این ترتیب می‌توان برای کاربر کیف پول ایجاد و مانده حساب یا کیف پول را روی کارت ذخیره کرد.

انواع کارت اسمارت

کارت‌های هوشمند تماسی
کارت‌های هوشمند (Smart Cards) از نظر اندازه و شکل ظاهری، شبیه به کارت‌های مغناطیسی معمولی هستند؛ ولی درون این کارت‌ها کاملاً با کارت‌های معمولی متفاوت است. کارت‌های مغناطیسی نمونه ای از این کارت ها هستند.

کارت‌های هوشمند بی‌تماس
نسل جدید کارت‌های هوشمند، کارت‌های هوشمند بدون تماس (Contactless) هستند. این کارت‌ها بدون تماس و با فناوری سامانه بازشناسی با امواج رادیویی کار می‌کنند. این کارت‌ها در مواقعی که نیاز به برقراری ارتباط سریع و حتی بدون دخالت دست وجود دارد، کاربرد بسیاری دارند. برای نمونه برای ورود یک به اتاق، کارت ممکن است در جیب یا کیف شخص باشد و از همان محل و بدون نیاز به خارج کردن با دستگاه کارت‌خوان ارتباط برقرار کرده و مجاز بودن ورود بررسی شده و در باز شود.

ویژگی های کارت بانکی

کارت های بانکی با رعایت اصول ایمنی توسط بانکها برای متقاضیان صادر شده و به عنوان ابزاری برای دسترسی سریع و امن در تبادل وجه در اختیار آنها قرار ‌می‌ گیرد. نوع استاندارد این کارت ها شامل یک عدد 16 رقمی هستند که برای هر کارت منحصر به فرد است و روی کارت درج می شود. این شماره جهت شناسایی مالک کارت در هنگام انجام عملیات بانکی چه به صورت حضوری و چه به صورت الکترونیکی و آنلاین استفاده می شود. روی این کارت ها همچنین اطلاعات مهم دیگری در رابطه با نوع کارت، بانک صادر کننده آن، شماره CVV2 و تاریخ انقضا کارت چاپ می شود.

مزایای کارت بانکی
سالیانه مبالغ زیادی صرف چاپ اسکناس و وسایل مربوط به آن می شود که با چاپ کارت بانکی می توان تا حد زیادی این هزینه ها را کاهش داد. معمولا مشتریان با استفاده از کارت های بانکی خود امکان استفاده از خدمات بانکداری الکترونیک نظیر تلفن بانک و اینترنت بانک و همچنین خرید اینترنتی را خواهند داشت. تمام این عملیات تنها با داشتن شماره 16 رقمی کارت، رمز دوم کارت بانکی، شماره CVV2 و تاریخ انقضا کارت صورت می گیرد. که این عامل هم می تواند منجر به افزایش سرعت انتقال وجه و صرفه جویی در زمان گردد. از دیگر مزایای چاپ کارت عابربانک می توان به افزایش امنیت در برابر سرقت، مفقود شدن و از بین رفتن پول نقد اشاره نمود.

چاپ کارت بانکی PVC
چاپ کارت بانکی پی وی سی اسمارت روی کارت مغناطیسی یا کارت مگنت که از جنس PVC ساخته می شوند استفاده می شود. در این کارت ها یک نوار مغناطیسی مبتنی بر ذرات ریز آهن که در لایه ای از پلاستیک پوشیده شده اند قرار داده شده است. نوار مگنت با تغییر خاصیت مغناطیسی، ذرات کوچک مبتنی بر آهن اطلاعات را ذخیره می کند. البته این نوارها به علت محدودیت های فیزیکی موجود نمی توانند اطلاعات زیادی را شامل شوند. نوار مگنت در دو نوع LOCO و HICO وجود دارد که از نظر حافظه یکسان هستند ولی قدرت مغناطیسی متفاوتی دارند. اصولا کارت های بانکی روی کارت مغناطیسی هایکو(Hico) چاپ می شوند که از کیفیت بهتری نسبت به کارت های لوکو برخوردار هستند. کارت های مغناطیسی که دارای نوار مگنت لوکو هستند معمولا برای چاپ کارت هدیه مورد استفاده قرار می گیرند. کارت های مغناطیسی خام در رنگ های سفید، طلایی و نقره ای تولید می شوند که می توان بر حسب نیاز از هر کدام برای چاپ کارت های بانکی بهره مند شد. برای این منظور می توان از کارت های متالیک و یا ساده استفاده نمود. در چاپ ساده، در انتهای عملیات چاپ، به دلیل ماندگاری بالا و همچنین قابلیت شخصی سازی چاپ، یک روکش و لمینت ساده بر روی کارت ها قرار می گیرد. در روش چاپ متالیک نیز همانند چاپ ساده لمینیت صورت می گیرد با این تفاوت که چاپ متالیک نقره ای و یا طلایی است.

روش چاپ کارت بانکی PVC

چاپ کارت بانکی PVC از طریق تکنولوژی چاپ افست و به دو صورت لمینیتی و سینگل افست صورت می گیرد. در تکنولوژی چاپ افست که روی تیراژهای بالاتر از 1000 عدد صورت می ‌گیرد، عملیات چاپ کارت پی ‌وی ‌سی با طرح ثابت انجام می ‌شود که فاقد اطلاعات متغیر است. این روش به دو صورت لمینیتی و سینگل (تک شیت) انجام می گیرد که برای چاپ کارت‌های بانکی اسمارت از چاپ افست لمینیتی استفاده می ‌گردد. زیرا در روش لمینیتی این امکان به مشتری داده می شود که در هر ناحیه از کارت چاپ متغیر خود را مانند نام و شماره کارت را بر روی هر قسمت از کارت که می خواهد چاپ نماید. در این روش ابتدا عملیات چاپ کارت روی ورقه های بزرگ پی وی سی انجام می شود و سپس از طریق اعمال حرارت بالا یک لایه شفاف به عنوان محافظ بر روی کارت کشیده می شود تا دوام و ماندگاری آن را افزایش دهد. در انتهای عملیات چاپ نیز کارت ها در ابعاد استاندارد 53 × 85 میلی ‌متر برش داده می شوند.

منبع: مشرق نیوز

بليط هوشمند

کارت مترو و اتوبوس یکی از تجهیزاتی است که در چند سال اخیر استفاده می شود و مترو و شرکت واحد از بلیط هوشمند استفاده می کنند،بلیط هوشمند انواع مختلفی دارد.

بلیط هوشمند یکی از راهکارهایی است که اخیراً وارد سازمان حمل‌ونقل کشور شده و تقریباً در همه استان‌های کشور فراگیر شده است. امروزه بلیط‌های مترو و اتوبوس در کیف دستی یا جیبی هر کسی پیدا می‌شود و دیگر کسی صحبت از پرداخت‌های نقدی و پول خرد نمی‌کند. اگر به این بلیط‌ها توجه کرده باشید، متوجه خواهید شد که این کارت‌ها بین اتوبوس و مترو عملکرد یکسانی دارند و حتی می‌توان آنها را اختصاصی کرد. اما منشاء بلیط مترو به کجا برمی‌گردد؟ چگونه می‌توان از یک بلیط پلاستیکی برای پرداخت کرایه خود استفاده کرد.

بلیط هوشمند مترو چیست؟

بلیط هوشمند مترو، یک کارت هوشمند پلاستیکی است که از ماده PVC ساخته می‌شود و به دلیل داشتن تراشه و نوار مغناطیسی در داخل آن، می‌تواند اطلاعات مختلفی مانند اطلاعات مالی را ذخیره کند. این کارت به دلیل قابلیت منحصربه‌فرد خود، می‌تواند این اطلاعات را برای مدت طولانی حفظ کند و در زمان دلخواه در اختیار دستگاه کارت‌خوان قرار دهد. بلیط مترو طوری طراحی شده است که می‌تواند به صورت تماسی و غیر تماسی مورد استفاده قرار گیرد. البته با توجه به اینکه نوار مغناطیسی به‌کاررفته به آن از نوع غیرفعال یا پسیو است، بیشتر غیر تماسی هستند.

بلیط‌ها به صورتی طراحی شده‌اند که هر کسی می‌تواند از آن استفاده کند و از آن در هر وسیله نقلیه‌ای استفاده کرد. کارت‌های هوشمند بانکی یا کارت هوشمند ملی و کارت پایان خدمت می‌توانند اطلاعات شخص دارنده کارت را ذخیره کنند و هنگام نزدیک کردن کارت به دستگاه کارت‌خوان اطلاعات را بروز می‌دهد. اما بلیط مترو و اتوبوس چنین قابلیتی ندارد و تنها می‌تواند اطلاعاتی مانند اطلاعت مالی و پرداخت کارت و زمان آن را داشته باشد و هنگام اتمام شارژ مالی آن، به صاحب کارت هشدار دهد.

بلیط های الکترونیکی چگونه شارژ می‌شوند؟

یکی از کارهایی که در طول ماه شاید بارها انجام دهیم، شارژ کردن بلیط‌های الکترونیکی و درنهایت خالی کردن آن است. اما چگونه این اطلاعات به کارت منتقل می‌شود. همان‌طور که گفته شد، بلیط‌های هوشمند یا الکترونیکی دارای خاصیت مغناطیسی هستند و این خاصیت مغناطیسی به علت وجود نوار مغناطیسی، تراشه‌ها، هولوگرام، بارکدها و یا هر قسمت الکترونیکی که قادر به ذخیره‌سازی اطلاعات باشد، است. به‌عنوان‌مثال، نوارهای مغناطیسی سیاه رنگ و قهوه‌ای رنگ در پشت کارت‌های هوشمند به نشانه وجود نوارهای مغناطیسی هستند (نوار سیاه به نشانه نوار مغناطیسی HiCO و نوار قهوه‌ای رنگ به معنی نوار مغناطیسی LoCo)؛ یا برخی از کارت‌ها دارای یک تراشه زرد رنگ هستند که می‌توان به کارت سوخت و کارت ملی هوشمند اشاره کرد.

شارژ کردن بلیط هوشمند

در مورد بلیط الکترونیکی نیز همین قضیه صدق می‌کند. در واقع با توجه به شهرهای مختلف و امکانات آنها، کارت‌هایی با مشخصات متفاوت تهیه شده‌اند و بدون گرفتن اطلاعات فرد در اختیار وی قرار می‌گیرند. البته باید توجه داشت که این کارت‌ها اطلاعات مربوط به سازنده کارت و همچنین اطلاعات مورد نیاز برای ارتباط با دستگاه کارت‌خوان را دارند. زمانی که کارت خالی به دستگاه شارژ الکترونیکی نزدیک می‌شود، اطلاعات مالی و برخی اطلاعات جزئی دیگر نشان داده می‌شود و اپراتور دستگاه می‌تواند بلیط را شارژ کند. پس از مشخص شدن مبلغ مورد نیاز، اطلاعات پرداخت قبلی پاک می‌شود و اطلاعات مالی جدید با مبلغ شارژ جدید بر روی آن ذخیره می‌شود و در اختیار فرد قرار می‌گیرد.

پرداخت شارژ بلیط مترو چگونه است؟

باید اعتراف کرد که در این مورد نیز بلیط هوشمند مترو نقشی ندارد و تنها وظیفه حمل اطلاعات مالی را برعهده دارد. کار اصلی در پرداخت کرایه مترو بر عهده دستگاه‌های کارت‌خوان است. اگر به یکی از ایستگاه‌های مترو سری زده باشید روند عبور از ایستگاه مترو بدین صورت است: ابتدا شما کارت را بر روی محل مخصوص قرار می‌دهید، در صورت تأیید دستگاه، گیت کنترل باز می‌شود و می‌توانید عبور کنید. اما در این فرایند چه اتفاقی رخ می‌دهد.

برای درک این موضوع باید مراحل قبل را به صورت برعکس دنبال کنیم. در ابتدا نرخ جابجایی مترو توسط اپراتور برای دستگاه کارت‌خوان تعریف می‌شود و دستگاه تنها می‌تواند همان مبلغ را کم کند. زمانی که بلیط الکترونیکی به گیت کنترل تردد چسبانده می‌شود، اطلاعات مالی کارت در کسری از ثانیه تخلیه، مبلغ مورد نظر کم می‌شود و مجدداً همین اطلاعات بر روی کارت ذخیره می‌شود.

شاید در برخی مواد با این مشکل مواجه شوید که به دلیل سرعت زیاد در گذاشتن بلیط بر روی دستگاه کارت‌خوان، هشداری مبنی بر استفاده قبلی از این کارت را دریافت کنید و نتواند کارت شما را پردازش کند. در واقع این مشکل به پردازش اطلاعات کارت در سیستم حافظه دستگاه برمی‌گردد و دستگاه به زمان بیشتری برای سنجش اعتبار مالی و تخلیه و بارگذاری اطلاعات نیاز دارد.

چرا کارت‌های هوشمند و بلیط الکترونیکی تاریخ انقضاء دارند؟

یکی از مسائلی که در رابطه با کارت‌های هوشمند وجود دارد و بلیط‌های الکترونیکی نیز با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، داشتن تاریخ انقضاء است. همان‌طور که می‌دانید، کارت PVC استحکام مکانیکی بسیار بالایی دارد و در برابر شرایط محیطی مختلف مقاوم است. و حتی می‌توان آن را برای بیش از 10 سال مورد استفاده قرار داد. پس مشکل زمان انقضاء بلیط الکترونیکی چیست؟ در کارت‌های هوشمند و بلیط‌های مترو از خصوصیات مغناطیسی برای نگه داشتن اطلاعات و انتقال این اطلاعات استفاده می‌شود.

این نوارها یا تراشه‌های مغناطیسی به دو دسته تقسیم می‌شوند. کارت‌های با نگهداری خاصیت مغناطیسی بالا (HiCO) و کارت‌های با نگهداری خاصیت مغناطیسی پایین (LoCo). کارت‌هایی که می‌توانند اطلاعات خود را برای بلند مدت حفظ کنند در مواردی مانند کارت بانکی، کارت ملی هوشمند، بلیط مترو، کارت شناسایی کارت پایان خدمت استفاده می‌شود. اما کارت‌های هوشمند LoCo بیشتر به‌عنوان کلیدهای دیجیتالی و صنعت هتلداری استفاده می‌شوند و پس از هر بار استفاده، تخلیه شده و مجدداً اطلاعات آنها بارگذاری می‌شود.

یکی دیگر از سؤالاتی که در مورد بلیط‌های الکترونیکی مطرح می‌شود، در رابطه با امنیت آنها و امکان هک کردن آنهاست. برای درک این موضوع باید سیستم حافظه کارت‌های هوشمند و الکترونیکی را بیشتر مورد بررسی قرار دهیم. حافظه بلیط‌های الکترونیکی و در واقع کلیه کارت‌های هوشمند به قسمت‌های مساوی تقسیم می‌شود و هر قسم از این حافظه به قسمتی از اطلاعات اختصاص می‌یابد. در حالت معمولی و رایج کارت‌های هوشمند، این فضا به 16 قسمت تقسیم می‌شود که بین 4 تا 6 قسمت از آن به اطلاعات سری شرکت سازنده اختصاص می‌یابد.

سایر قسمت‌های حافظه این کارت‌ها به صورت خالی در اختیار دارنده کارت قرار می‌گیرد تا اطلاعات خود را بر روی آن ذخیره کند. کلیه اطلاعاتی که توسط دستگاه بر روی این کارت‌ها ذخیره می‌شوند به صورت کدگذاری بوده و امکان هک کردن آن‌ها تقریباً به صفر می‌رسد. نکته دیگر در مورد هک شدن بلیط‌های الکترونیکی این است که اطلاعات ذخیره شده روی آن با اطلاعات دستگاه مطابقت دارد و این باعث می‌شود که امنیت دوجانبه‌ای بر روی کارت و دستگاه کارت‌خوان شکل گیرد که دست بردن به اطلاعات را غیرممکن می‌کند.

انواع بلیط‌های هوشمند

با توجه به خاصیت مغناطیسی بلیط هوشمند، نمی‌توان تصور کرد که استفاده از آنها فقط محدود به خطوط مترو اتوبوس شود و طبیعتاً ساختارهای دیگری وجود دارد که امکان استفاده از این کارت‌ها را فراهم آورده است. تعدادی از بلیط‌های هوشمند عبارت‌اند از:

بلیط هوشمند استخر: این بلیط به مانند یک کارت کنترل تردد یا کارت شناسایی توسط صاحب استخر در اختیار شناگران قرار می‌گیرد و کسانی که این بلیط هوشمند استخر داشته باشند می‌توانند به آن تردد داشته باشند. این کارت‌ها قابلیت پرداخت مالی را دارند و می‌توانند زمینه را برای پرداخت‌های الکترونیکی فراهم آورند. این کارت‌ها حاوی اطلاعات فرد هستند و به‌عنوان کارت شناسایی نیز استفاده می‌شوند.

بلیط الکترونیکی استادیوم: این کارت‌ها به صورت کارت‌هایی هوشمند هستند که می‌توانند اطلاعات مالی افراد و اطلاعات هویتی وی را نگه دارند. تماشاگران می‌توانند به کمک آن پرداخت‌های مالی خود را انجام دهند و محل مورد نظر را رزرو کنند.

بلیط الکترونیکی چارتر: این بلیط‌ها کارایی بلیط هواپیما را دارند و می‌توانند اطلاعات پرواز و مشخصات فرد را ذخیره کنند. این کارت‌ها بیشتر در پروازهای چارتر کاربرد دارند و برای پروازهای مهم با تعداد کم مناسب هستند.

كارت اسمارت بدون تماس

اين كارت هاي اسمارت بدون تماس و با تکنولوژی القاء Radio Frequency Identification کار می‌کنند. RFID سامانه شناسایی بی‌سیمی است که قادر به تبادل داده‌ها به‌وسیله برقراری اطّلاعات بین یک Tag که به یک کالا، شئ، کارت و… متّصل شده‌است و یک بازخوان (Reader) است. سامانه‌های RFID از سیگنال‌های الکترونیکی و الکترومغناطیسی برای خواندن و نوشتن داده‌ها بدون تماس بهره‌گیری می‌کنند. اصولاً به هر سیستمی که قادر به خواندن و تشخیص اطلاعات افراد یا کالاها باشد سیستم شناسایی یا Identification System گفته می‌شود.

این کارت‌ها در مواقعی که نیاز به برقراری ارتباط سریع و حتی بدون دخالت دست وجود دارد، کاربرد بسیاری دارند. برای مثال برای ورود یک به اتاق، کارت ممکن است در جیب یا کیف شخص باشد و از همان محل و بدون نیاز به خارج کردن با دستگاه کارت خوان ارتباط برقرار کرده و مجاز بودن ورود بررسی شده و در باز شود. همچنین در بسیاری از سیستم‌های حمل و نقل عمومی در دنیا به دلیل حجم زیاد مسافران و به خاطر سریع‌تر شدن کنترل بلیط از این نوع کارت‌ها استفاده می‌شود.بطور کلّی شناسایی خودکار و نگهداری داده‌ها (AIDC) روشی است که طی آن تجهیزات خواه سخت‌افزاری یا نرم‌افزاری قادر به خواندن و تشخیص داده‌ها بدون کمک گرفتن از یک فرد هستند. بارکدها، کدهای دو بعدی، سیستم‌های انگشت نگاری، سامانه شناسایی با استفاده از فرکانس رادیویی، سیستم شناسایی با استفاده از قرنیه چشم و صدا و… از جمله این راهکارها در این دسته می‌باشند.

تصوّر کنید که وارد یک فروشگاه زنجیره‌ای شده‌اید و اقلام مورد نیاز خود را داخل چرخ دستی قرار داده‌اید. صندوق دار با استفاده از بار کد باید تک تک اقلام داخل سبد را برداشته و اطلاعات آن را توسط بارکد خوان (Barcode Reader) یکی یکی به داخل رایانه وارد کند تا فاکتور اقلام انتخابی شما صادر گردد. بسیاری از اوقات به دلیل آنکه تعداد کالاهای خریداری شده بسیار زیاد می‌باشند؛ صفهای طولانی ای در فروشگاه‌های زنجیره‌ای تشکیل می‌شود. گاهی اوقات نیز مخدوش شدن علائم بار کد، از خواندن اطلاعات جلوگیری می‌کند، که این خود موجب مشکلات بیشتری می‌شود. با این فناوری جدید یعنی RFID شما سبد کالای خود را برمی‌دارید و بدون اینکه مجبور به ایستادن در صفهای طولانی شوید یا حتی بدون اینکه مجبور باشید اقلام خریداری شده را به صندوقدار یا نگهبان نشان دهید، از در خارج می‌شویدچون شناسه روی کالا دیگر بارکد نیست بلکه از نوع RFID می‌باشد و خودش با فرستان علائم رادیویی کلیه اطلاعات جاری خود از قبیل تعداد، قیمت، وزن، … را به کامپیوترهای موجود در درهای خروجی مخابره می‌کند. این شناسه‌ها دارای دو بخش تراشه و آنتن هستند و دارای عملکرد بسیار ساده‌ای می‌باشند؛ تراشه اطلاعات را از طریق آنتن منتشر می‌کند و حسگرهایی که در اطراف قرار دارند، این اطلاعات را دریافت می‌کنند.از جمله مهمترین محاسن این کاربرد کاهش سرقت یا دزدی و محاسبه سریعتر تعداد کالاهای موجود در انبار بدون نیاز و کمک به نیروهای انسانی است. شناسه‌ها (Tag) وسیله شناسایی متصل شده به کالایی است که ما می‌خواهیم آن را رد یابی کنیم و بازخوان‌ها (Reader)ها وسایلی هستند که حضور شناسه‌ها را در محیط تشخیص داده و اطلاعات ذخیره شده در آنها را بازیابی می‌کنند. با توجه به اینکه این سیستم‌ها بر مبنای تغییرات امواج مغناطیسی یا فرکانس‌های رادیویی کار می‌کنند، جهت تقویت سیگنال‌های موجود در محیط گاهی اوقات از آنتن (تقویت کننده سیگنال) نیز استفاده می‌شود. بنابراین برای استفاده از این تکنولوژی نیازمند شناسه (Tag)، بازخوان بر چسب (Reader) ، آنتن و نرم افزار مدیریت اطلاعات است.

Tagها وسیله شناسایی متصل شده به کالا، شئ، فردی هستند که ما می‌خواهیم آنرا رد یابی کنیم. اما اینکه هر یک از کالاها دارای اشکال و ظواهر گوناگون و نیز دارای محیط‌های فیزیکی گوناگونی است، این ضرورت را ایجاب می‌کند تا شناسه‌ها را با توجه به ویژگی‌های فیزیکی (ظاهریشان) دسته‌بندی کنیم.

بطور کلی بعضی از ویژگی‌های ظاهری Tagها بصورت زیر می‌باشد:

Tagهایی که دارای کفه پلاستیکی از جنس PVC می‌باشند و معمولاً در وسط آنها یک سوراخ دیده می‌شود که بسیار با دوام بوده و می‌توان از آنها بارها و بارها استفاده کرد.

Tagهایی که شبیه کارتهای اعتباری هستند و معمولاً به آنها کارتهای هوشمند بدون تماس (Contact less Smart Cards) گفته می‌شود

Tagهایی که بصورت لایه‌های کاغذی بر روی شناسه ساخته می‌شوند که به آنها شناسه‌های هوشمند (Smart Labels) گفته می‌شود.

Tagهایی که در محیطهای قابل فرسایش (مثلاً آب یا مایع) به خوبی کار می‌کنند. اینگونه Tagها در کپسولهای شیشه‌ای قرار دارند.

Tagهایی کوچک که در داخل اشیاء عمومی مثل لباس، ساعت، دستبند و… کارگذاشته می‌شود. اغلب ممکن است به شکل یک کلیه یا دسته کلید به‌نظر برسند.

در صورتیکه بخواهیم Tagها را با در نظر گرفتن منبع انرژی تأمین کننده‌شان دسته‌بندی کنیم به ۴ دسته اصلی تقسیم‌بندی می‌شوند:

Tagهای غیرفعال (Passive Tags) که انرژی و برق مورد نیاز خود را از Readerها بوسیله یکسری از روش‌های تراگسیل بدست می‌آورند. بدین ترتیب که ابتدا Reader امواجی را به سمت تگ ارسال می‌دارد، سپس پردازنده تگ با استفاده از انرژی این امواج، بیدار شده و دستور دریافتی از سوی Reader را پردازش می‌کند و توسط امواجی که انرژی آنها هم از امواج دریافتی تأمین شده‌است، نتیجه را به Reader مخابره می‌کند.برد این تگ‌ها بسیار محدود است؛ چرا که فاصله تگ از آنتن باید به اندازه‌ای باشد که انرژی که تگ دریافت می‌کند، توان بیدار کردن پردازنده و تأمین انرژی موج برگشتی را داشته باشد. معمولاً برد تگ‌های غیرفعال از چند سانتی‌متر تا چند متر است.

Tagهای فعال (Active Tags) که انرژی مورد نیازشان توسط یک باتری داخلی و جهت برقراری ارتباط دارای یک پردازنده، یک حافظه و حسگر می‌باشند. بدین ترتیب برد این تگ‌ها در برخی موارد تا چند صد متر هم می‌رسد. قیمت این تگ‌ها در حدود چند ده دلار است که به مراتب از تگ‌های غیرفعال (با قیمتی در حدود چند ده سنت) گران‌قیمت تر هستند.یک پارامتر مهم در انتخاب تگ‌های اکتیو، طول عمر باتری آن است، چرا که پس از اتمام باتری، شما مجبورید باتری یا اغلب خود تگ را تعویض کنید و این باعث افزایش هزینه‌های می‌گردد. بدین ترتیب، طول عمر باتری یک عامل تعیین کننده در هزینه نهایی سیستم شما خواهد بود.

شناسه Tagهایی نیمه غیرفعال Semi-Passive Tags) )که علاوه بر استفاده از باتری داخلی شان، می‌توانند از انرژی منتقل شده توسط بازخوان بر چسبReaderها نیز بهره‌مند شوند.

شناسه Tagهای دو طرفه (Two way Tags) که علاوه براستفاده از باتری داخلی شان می‌توانند بدون کمک گرفتن از Readerها دیگر اقسام هم شکل خود را نیز شناسایی کرده و با آن‌ها به گفتگو بپردازند.

کاربرد

کارت اسمارت چیست؟

کارت هوشمند(اسمارت) که با نام‌های کارت تراشه‌دار یا کارت با مدار مجتمع هم شناخته می‌شود کارتی است که بر روی آن مدار مجتمع نصب شده‌است. از این نوع کارت می‌توان به‌جای کارت اعتباری و کارت پول یا در سامانه‌های امنیتی کامپیوتری، سامانه‌های تشخیص هویت و بسیاری موارد دیگر استفاده کرد.

کارت هوشمند شبیه به یک رایانه ساده و کوچک است که می‌تواند از طریق دستگاه کارت‌خوان و اتصال طلایی خود، ارتباط برقرار کرده و امکان دسترسی به اطلاعات درون حافظه آن فراهم آید.

فناوری کارت هوشمند به عنوان یکی از دستاوردهای نوین بشری، تحولی شگرف در حوزه سامانه‌های کاربردهای روزمره انسان‌ها ایجاد کرده‌است.

دو زمینه مهم

۱) امنیت (به انگلیسی: Security)

۲) همراه بودن (به انگلیسی: Mobility)

از ویژگی‌های منحصربه‌فرد این فناوری است.

امروزه کاربردهای این فناوری در جهان در بیشتر زمینه‌ها قابل مشاهده بوده و حتی این روند، رو به رشد است. بانک‌ها، مراکز مخابراتی، سازمان‌های دولتی، مراکز بهداشتی، مراکز ارائه خدمات، مراکز آموزشی، مراکز تفریحی و غیره از این دستاوردهای کاربردی این فناوری بهره می‌گیرند.

تاریخچه

گسترش کارت‌های پلاستیکی در اوایل دهه ۱۹۵۰ (میلادی) آغاز شد. هزینه پایین این کارت‌ها که از جنس پلی وینیل کلراید (PVC) بودند باعث شد تا به سرعت جای کارت‌های کاغذی که تحمل تنش‌های فیزیکی و تغییرات آب و هوا را ندارند را بگیرند. نخستین کارت پرداخت در سال ۱۹۵۰ توسط Diners Club به صورت محدود برای اعضای ویژه ساخته شد تا به جای پول نقد از آن استفاده نمایند. در ادامه رستوران‌ها و هتل‌ها اقدام به استفاده از این نوع کارت‌ها کردند به خاطر همین در آن دوره از آنها به عنوان کارت سفر و سرگرمی یاد می‌شد.

یکی از نخستین کارت‌های هوشمند ساخته شده، حدود سال ۱۹۷۵ (میلادی) توسط رولاندو مونرو

مدار مجتمع این کارت، کوچک نشده‌است.

ورود شرکت‌هایی همچون ویزا کارت و مسترکارت باعث گسترش هرچه بیشتر پول در قالب کارت‌های اعتباری شد. در ابتدا، کاربرد این کارت‌ها بسیار ساده بود. از آنها به عنوان رسانه‌ای مقاوم در برابر نفوذ برای ذخیره‌سازی داده استفاده می‌شد. در کارت‌های نسل اول اعتبار سنجی آنها از طریق ویژگی‌های ظاهری امکان‌پذیر بود.[۲]

نخستین پیشرفت در این کارت‌ها با اضافه نمودن نوار مغناطیسی ذخیره داده به آنها که امکان ذخیره‌سازی اطلاعات را می‌داد پدید آمد. در سال ۱۹۷۰ و با پیشرفت چشمگیر در ریزپردازنده‌ها و ترکیب آنها با حافظه‌های غیرفعال این امکام به وجود آمد تا از آنها در کارت‌های هوشمند استفاده شود.

سرانجام در سال ۱۹۸۴ شرکت مخابراتی Postes, télégraphes et téléphones (France) با موفقیت نخستین کارت تلفن را عرضه کرد تا در عمل نیز این نوع کارت کارایی خود را به اثبات برساند.

انواع كارت اسمارت

• کارت‌های حافظه تماسی
• کارت‌های دارای پردازشگر
• کارت‌های حافظه بدون تماس
• کارت‌های دارای پردازشگر با رابط دوگانه

کاربردهاي كارت اسمارت

پرداخت الکترونیکی: از جمله کاربردهای کارت هوشمند استفاده در خدمات بانکی و پرداخت‌های الکترونیکی است که استانداردهای رایج EMV (Europay, MasterCard, VISA) در این زمینه مورد استفاده قرار می‌گیرند.

امنیت: استفاده از کارت هوشمند به عنوان ابزار رمزنگاری، مدیریت گذرواژه، شناسایی کاربران و دیگر ابزارهای مرتبط از جمله زمینه‌هایی هستند که کارت هوشمند در آنها کارایی دارد.

سلامت الکترونیکی: صنعت سلامت الکترونیکی، پرونده سلامت الکترونیکی، سازمان‌ها مرتبط با حوزه خدمات بهداشتی و درمانی از کارت هوشمند به عنوان رسانه‌ای ایمن جهت مدیریت تعاملات و تراکنش‌های خود استفاده می‌نمایند.

مدیریت مشتری و وفاداری: کارت هوشمند به عنوان ابزار شناسایی مشتری و همچنین رسانه ارائه خدمات ارزش افزوده در جلب و حفظ مشتریان یک سرویس یا محصول تجاری بسیار پرکاربرد است.

رفت و آمد: استفاده از کارت هوشمند در حوزه مدیریت رفت و آمد، پرداخت عوارض جاده‌ای، پرداخت پارکومتر، بلیط وسایلترابری عمومی و غیره، به عنوان یک ابزار فعال‌سازی، مورد استفاده قرار میگیرد.

كارت اسمارت تماسی

کارت‌های هوشمند (به انگلیسی: Smart Cards) از نظر اندازه و شکل ظاهری، شبیه به کارت‌های مغناطیسی معمولی هستند؛ ولی درون این کارت‌ها کاملاً با کارت‌های معمولی متفاوت است. کارت‌های مغناطیسی معمولی یک تکه پلاستیک ساده با یک نوار مغناطیسی هستند. در حالیکه کارت‌های هوشمند درون خود یکریزپردازنده دارند. این ریزپردازنده چون بیش از اندازه کوچک است با فناوری خاصی کِشت می‌شود (تبدیل یک ترانزیستور به اندازه یک نخود به سایزی معادل کوچک‌تر از نوک سوزن). ریزپردازنده معمولاً در زیر یک اتصال طلایی در یک طرف کارت قرار دارد. این ریزپردازنده در کارت‌های هوشمند در حقیقت جایگزین نوار مغناطیسی در کارت‌های معمولی شده‌است. اطلاعات ضبط شده بر روی نوار مغناطیسی کارت‌های معمولی به راحتی قابل خواندن، نوشتن، حذف یا تغییر هستند. به همین علت نوار مغناطیسی محل خوبی برای نگهداری اطلاعات نیست. به همین دلیل هم برای استفاده از چنین کارت‌هایی و تأیید درستی و دریافت و پردازش اطلاعات، به طراحی شبکه‌های کامپیوتری گسترده، نیاز هست. کارت هوشمند بدون نیاز به چنین امکاناتی به دلیل امنیت خود می‌تواند اطلاعات را در خود ذخیره کرده و در صورت لزوم در محل‌های مختلف از این اطلاعات بدون نیاز به اتصال به شبکه استفاده کند.

ریزپردازنده در کارت هوشمند برای امنیت مورد استفاده قرار می‌گیرد. در واقع کارت هوشمند یک رایانه کوچک است که با کامپیوتری که به دستگاه کارت‌خوان متصل است ارتباط برقرار می‌کند. تا ریزپردازنده کارت، از معتبر بودن دسترسی به کارت مطمئن نشود، به کارت‌خوان اجازه دسترسی نمی‌دهد. پس از صدور مجوز دسترسی، کارت‌خوان می‌تواند همانند یک دیسک با کارت که دارای حافظه (Ram) است کار کند؛ اطلاعات را خوانده، پردازش و تغییر دهید. کارت‌های هوشمند می‌توانند تا ۸ کیلوبایت Ram (حافظه با دسترسی تصادفی برای خواندن و نوشتن اطلاعات)، ۳۶۴ کیلوبایت ROM (حافظه فقط خواندنی)، ۲۵۶ کیلوبایت PROM (حافظه فقط خواندنی قابل برنامه‌ریزی) و یک ریزپردازنده ۱۶ بیتداشته باشند. کارت هوشمند همچنین برای نقل و انتقال اطلاعات از یک درگاه سریال و برای تأمین انرژی خود از یک منبع بیرونی (مثلاً دستگاه کارت‌خوان) استفاده می‌کند. ریزپردازنده برای انجام یک مجموعه عملیات محدود همانند رمزنگاری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

كارت اسمارت بی‌تماس

(به انگلیسی: Contactless) هستند. این کارت‌ها بدون تماس و با فناوری سامانه بازشناسی با امواج رادیویی کار می‌کنند. این کارت‌ها در مواقعی که نیاز به برقراری ارتباط سریع و حتی بدون دخالت دست وجود دارد، کاربرد بسیاری دارند. برای نمونه برای ورود یک به اتاق، کارت ممکن است در جیب یا کیف شخص باشد و از همان محل و بدون نیاز به خارج کردن با دستگاه کارت‌خوان ارتباط برقرار کرده و مجاز بودن ورود بررسی شده و در باز شود. همچنین در بسیاری از سامانه‌های رفت و آمد عمومی در جهان به دلیل شمار زیاد مسافران و به خاطر سریع‌تر شدن کنترل بلیط از این نوع کارت‌ها استفاده می‌شود.

از آنجایی که این کارت‌ها دارای یک ریزپردازنده هستند و این ریزپردازنده به دسترسی به حافظه کارت نظارت می‌کند، می‌توان به امنیت اطلاعات درون کارت اطمینان داشت و اطلاعات مهم را در آن ذخیره کرد. این کارت‌ها که در سال ۱۹۷۰ (میلادی) عرضه شدند مشکل امنیت را که در دسترسی به کارت‌های معمولی مغناطیسی وجود داشت، برطرف کردند؛ ولی این نوع کارت‌های هوشمند هم همانند کارت‌های معمولی مغناطیسی نیاز به قرار گرفتن در دستگاه برای خوانده شدن اطلاعات دارند.

دوری

از نظر دوری مجاز برای برقراری ارتباط چند نوع کارت هوشمند وجود دارد. در دو نوع استاندارد آنها (نوع A و B) بیشینه دوری مجاز برای برقراری ارتباط ۱۰ سانتی‌متر است. این دوری به این دلیل است که سامانه (مانند کم کردن پول از کارت مترو) به صورت ناخواسته (مانند گذشتن از کنار ورودی مترو) عمل نکند. همچنین در یک نوع دیگر، بیشینه دوری مجاز برای برقراری ارتباط ۵۰ سانتی‌متر در نظر گرفته شده‌است.

منبع: wikipedia